In het boek De transparante samenleving (2012) werkt de Zuid-Koreaanse filosoof Byung Chul Han het concept van het digitaal panopticum nogmaals uit aan de hand van de panoptische metafoor van Michel Foucoult. Het digitaal panopticum houdt in dat de privésfeer van ieder individu steeds meer in de openbaarheid komt door middel van elektronische apparaten. Bijvoorbeeld via sociale netwerken, verschillende tools van Google - Earth, Maps, Glass en Streetview - en Youtube.
Het altijd bereikbare Zuid-Korea heeft de snelste internetverbinding ter wereld en geldt als de meest vooruitstrevende proeftuin van de transparante samenleving. Het land heeft zich ontwikkeld tot een soort van ‘heilige grond’ voor de digitale mens. Voor deze mens is de mobiele telefoon een verlengstuk van zijn arm, een middel om de wereld te ‘ontdekken’.
In de disciplinemaatschappij werd de panoptische controle gerealiseerd door middel van een opzichter die toezicht hield vanuit een centraal gelegen toren. De gevangenen zagen elkaar niet, noch konden zij de opzichter ontwaren. Het gevoel van bekeken te worden, zonder de ander te kunnen zien, ontnam hen de vrijheid om te doen en laten wat zij wilden. Bij het digitaal panopticum is er daarentegen geen sprake van zo’n eenzijdige waarneming: in de cyberwereld ziet iedereen elkaar en men kiest er bewust voor om gezien te worden. De opzichter verliest zijn monopolie op het houden van de controle: tegenwoordig kan iedereen elkaar bekijken, waar men zich ook bevindt. Echter is er nog steeds sprake van controle, alleen uit deze zich op een andere manier. En deze vorm zou zomaar eens nog effectiever kunnen zijn. Doordat ieder individu de ander laat meekijken in zijn of haar persoonlijke leven, ontstaat er een wederzijds toezicht. Deze volledige zichtbaarheid ‘degradeert de transparante samenleving tot een controlemaatschappij. Ieder individu houdt toezicht op de ander’, meent de filosoof.
(...) Aan het einde van het betoog in De transparante samenleving wordt de mogelijkheid te berde gebracht dat de wereld zich aan het ontwikkelen is tot een groot panopticum. In dit panopticum zal geen enkele scheidingsmuur meer zijn tussen de privésfeer en de publieke sfeer.